20 Ekim 2013

"BU ŞEHİRDE HERKES BİR YERLERE GİTMİŞKEN YALNIZ OLMAK"

Herkes tatile gittiğinde ben de mutlaka bir yolunu bulur, biryerlere kaçardım. Malum YAY Burcuyum:)
Bu defa öyle olmadı, olamadı...
İnsanın kendine dönmesi, bazı şeyleri sorgulaması adına ne kadar da iyi bir şeymiş. Çocukluğuma mı gitmedim, rahmetli babam elimden tutup okula mı götürmedi, zaman içinde aldığım doğru, yanlış bazı kararlarımı mı sorgulamadım....
Bir yandan çok yorgun hissediyorum kendimi, bir yandan da hafiflemiş...
Kendime uzun zamandır vakit ayıramadığımı farkettim mesela...Koşturduğumu sürekli oradan oraya ve nereye gittiği belli olmayan bir dolu belirsizlikle nefes aldığımı...Özellikle bu kelimeyi kullandım evet nefes aldığımı...Nefes almakla yaşamak çok başka şeyler...
Nefes alıyor hepimiz çok şükür ama ne kadarımız yaşıyor derinden ve hissede hissede...
Artık biliyorum ki, hiç bir şey aynı olmayacak bende. Ben ruhumu keşfettim, incelen halkalarımı, korkularımı, sevgi açlığımı, aslında ne kadar da kırılgan olduğumu...Hatta kendimi doğru ifade edemediğimi...
Bir düşünür demiş ki"İnsan tepkileri içinde en belirgini, gerçeği reddetmektir".
Evet gerçeği reddediyoruz çoğu kez, neden mi? Hem dönüp, düşünmek istemiyoruz, hem de zor geliyor zor, irdelemek, kafa yormak...Nasıl gelmiş ise gitsin mantığı işte...Oysa gerçekler hiç de öyle değil. Biraz düşünsek ya devam etmeyiz, ya değişmeye çabalarız yada yol veririz gitsin...

İnsan kolayını seçiyor işte...Bu tatilde de zoru seçtim seçmişim farkında olmadan...Silkelenmem gerekiyormuş biraz ve kendime gelmem...Zordu...Çok zordu...Beynen yorgun, zamana ihtiyacım olduğunun bilinciyle sabırlıyım...
İnsan nereye giderse gitsin kendinden kaçamıyor bir kere. önce kendimizi sevip, barışmalıyız.
Sonra karşımızdaki özellikle insanlara salt sevgi verebilelim. Bizi sevmelerini beklemeden...
Beklentiyi bırakabilsek her konuda, bu kadar yara almaz, yıpranmayız. Daha sade, daha berrak bir yaşam her birinize...

Sevgili arkadaşım Yelda Karataş'ın facebookda paylaştığı Sevda Kuran'ın minik dizeleriyle...

                                  TUVAL

                          Biz hiç olmadık
                         O sokak lambası da
                         O ağaçların kucağındaki yol da olmadı
                         Sen bana bin kez kurban olmadın
                         Ben seni her gün yeniden doğurmadım
                         Bir keder var seninle aramızda
                         Açmadan soluyor çiçekler...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder