9 Nisan 2012

AYNI HAYAT...

Bir gün önce muhteşem bir Pazar günü, her şey çok güzel, bahar harika diye düşünürken, bir gün sonra, aldığınız bir haber, sizi altüst etmeye yetiyor. Hayat aynı hayat...Aynı hayat bir gün önce sizi inanılmaz mutlu hissettirirken, yine aynı hayat, bugün acı hissetmenize, sorgulama yapmanıza neden olabiliyor.
Kansere yakalanan, vurdum duymaz, hiç bir şeyi umursamayan, rahat, kolay kolay bir şeyleri kendine dert etmeyen bir tek kişi söyleyebilir misiniz bana??? Mümkün değil...Nerede hassas, duyarlı, fazlaca verici birileri var, çok daha kolay yakalanabiliyorlar diğerlerine göre...O kadar özeniyorum ki rahat insanlara. Hiç bir zaman öyle biri olamayacağım. Bu kadar hassas ve duygusal yönümüzle de yaşıyoruz işte yaşayacağımız yere kadar...
Hassas ve biraz da kırılganız ya, işte bizim bu halimizden anlayacak, bu anlamda bize daha duyarlı yaklaşabilecek birilerini istiyoruz hayatımızda...Buna herşeyden daha çok ihtiyacımız var. Başa çıkamayabiliyoruz hayatın bir öyle, bir böyleleriyle...Hayat bize normal insanlardan daha ağır gelebiliyor çoğu zaman. Hayat bize daha zor kısacası. Böyle insanları çevremizde göremeyince de, normal insanlardan daha çok yalnız hissedebiliyoruz kendimizi. Belki hastalıklara da daha açık hale geliyoruz. "Meral Okay"ı kaybettik. Melek gibi bir insanı, oyuncuyu ve muhteşem bir senaryo yazarını...
Hassas, duyarlı, pırıl pırıl insanlar yavaş yavaş ayrılıyor aramızdan...Çok üzgünüm...