KİMSELERE BENZEMİYOR...

Hiç kimseye benzemiyordu... Duruşu, zorlu geçen yaşantısı, yıpranmışlıkları... Hayata daha bir farklı bakmasına neden olmuştu sanki... Büyütmüştü Onu adeta. Zamansız ve çabucak... Büyümeye mecbur kalmıştı belki de...Fakat öyle güzel büyütmüştü ki hayat onu...Çevresindeki herkesten ayrılıyordu. Böyle bir duruş yoktu. İsteseniz, hayata karşı böyle dik, böyle kararlı duramazdınız bu yaşta...Derinliği de buradan geliyordu zaten...
İnsan ne kadar acılar yaşar, sıkıntılı günler geçirirse o kadar hayatı anlıyor ve sağlamlaşıyordu. Bunun net örneğiydi.
Anlıyordu tabii, her şeyin farkındaydı. Farklılığının da farkındaydı...İnatçıydı sadece. Elde etmesi için istemesi yeterliydi. Hiç alışık değildi kaybetmeye. Bir şekilde hep kazanmıştı. Zekasıyla, kıvraklığıyla, uyumluluğuyla, sevgi dolu kişiliğiyle... Sanki yüzünde yılların yaşanmışlığı vardı...Bu durum aynı zamanda çok da güvenilir kılıyordu Onu... Sanki," Neler gördü, neler yaşadı bu adam"??? Der gibiydi... Evet farklıydı... Bir çok kişiden, hatta hepsinden...
Emek vermeye, mücadele etmeye hazırdı sanki. Kabına sığamayan, frenlenemeyen bir enerjiydi...
Size, sizin bile unuttuğunuz renklerinizi, yeniden hatırlatabilirdi.
Hayretler içerisinde kalabilirdiniz. Unuttuğunuz yada kimselerin size söylemediği, keşfedemediği bir çok detayınızı onun sayesinde ya yeniden hatırlar yada keşfederdiniz.
Kimsenin kimseye, ruhunu, kalbini besleyecek iki çift söz bile etmediği dünyamızda, ruhunuzu yücelten, sizi baştacı eden, özel olduğunuzu hissettiren, hücrelerinizi sevgiyle dolduran, şaşırtan, sürekli şaşırtan...Kimselere benzemeyen biriydi O........