15 Eylül 2012

BİRİNE ALIŞMAK KEYİF VERİYORSA GÜZEL...

Alışmak kadar, sana alışıldığını hissetmek de uzaklaşmanı engelliyor. Birine alışmak, sevginin ötesine geçiyor çoğu zaman... Alışıp bitiremiyoruz... Bitmesi gerek biliyoruz ama uzaklaşamıyoruz... Neden??? Alışmışız bir kere...Birlikte paylaştığımız bir çok şeye alışmışız. Birlikte var olmaya alışmışız. Sanki O giderse, artık yapamayacakmışız gibi... Tabii ki yapabiliriz, yapmışızdır da ama, zor işte zor...Alışmak çok zor...İnsan alıştığı, varlığını benimsediği, hatta neredeyse onunla bir bütün olduğunu zannettiği kişiye, sevgi duymayabiliyor belki de ama kopamıyor da...
Bir çok birliktelik, alışkanlıklardan vazgeçmek zor geldiği için, devam ediyor. Sevgiyi bırakın, saygının da çok ciddi yaralar aldığı ilişkiler, alışkanlıklardan vazgeçilemediği için, maskelerle, sahtelikle,sancılarla sürüyor. Hiç bir taraf mutlu değil aslında...Veeee hayat geçiyor...Onlar, korkaklıklarının, ürkek ve cesaretsiz olmalarının faturalarını çok ağır ödüyorlar, ödeyecekler...Hayatları film gibi gözlerinin önünden geçmeye başladığında, her şey için çok geç olduğunu görecek ve bu travmayı yaşayacaklar...
 Yaşanılan ilişkide her şey çok iyi, keyifli, sevgi dolu vs. ise, zaten alışmış olmak, olmamak pek bir şey ifade etmez. Güzel gidiyordur zaten... Konu, ilişki iyi gitmemesine rağmen, sırf alışkanlıklar bırakılamadığı için, çoktan bitirilmesi gereken bir ilişkiye sözde devam etmektir. Bu, kişinin kendine yapacağı en büyük kötülüktür, hatta karşısındaki insana da...
 İnsan, evet zorlanır. Kolay değildir vazgeçmek ama yeni hayatına da alışır insan. Her yeni süreç, başta ürkütücüdür. Zaman ilerledikçe, belki de, çoktan alınması gereken bir karar olduğu görülür. Genellikle böyledir tabii...Tersi de olamaz mı? Olabilir. Kişi asla ve asla, yeni hayatına adapte olamaz. Kavgalarını, kötü anılarını bile özler olur...Zamanın büyüsüne de inanamaz ve geri dönebilir. O zaman ne olur biliyor musunuz? Kocaman bir kayıp...Hayat kaybı...Çünkü karşınızda geri döndüğünüz kişi, aynı kişidir. Siz, aynı siz...Ne değişti? Hiç bir şey...Mutsuzluğa devam...
 Ben kendi adıma, mutsuz olduğum hiç bir ilişkimi, mutsuz ola ola devam ettirmedim. Bir gün de pişman olmadım. Evet yalnızım ama keyifliyim. Ufak ufak birine alışma duygusunu özlemiyor muyum? Sanırım özlüyorum. Güzel giden bir ilişkide, birine alışmak, alışma duygusu çok keyifli...Hele bir kadın için bu, tarif edilemez güzellikte...Kadınsınız, hayatınızda biri var ve ona yavaş yavaş alışıp, bağlanıyorsunuz...Çok güzel bir duygu bu....
Anlayabileceğimiz... Bizi de anlayabilen... Anlamaya ve tanımaya çalışan... Keyifle dinleyen... Önem veren ve önemsediğini de belli eden... Zayıflıklarımıza da sahip çıkabilen... Sevgi dolu insanlar istemiyor muyuz hepimiz...Kimsenin fazla bir beklentisi yok... O zaman...İşte o zaman...Keyifle alışabilirsiniz karşınızdakine...Sıkı sıkı alışın hatta...:) Harika bir duygu...

2 yorum:

  1. Aliskanliklar kopru gibidir

    Iliskilerde aliskanliklar kopru gibidir ve uzerinde iyi ya da kotu (iliskinin durumuna gore) bircok duygu gider gelir. Iliski her ne sebepden bitse bile duygular akmaya devam eder, koprunu bir ayagi olmadiginda duygular bosluga duser kalirlar. Insanin icine o zaman coken bosluk duygusundan korkanlar ise gereken noktalari koyamayanlar oluyor zaten.

    Duygu ve dusuncelerimizi paylasacak birini bulana kadar gecen zaman gecmisi degerlendirme icin ne kadar buyuk bir firsat. Firsat bu firsat, yanlizliktan korkup degerlendirmemezlik etmeyelim.

    Kaybolan koprunun yerine aynisini insaa etmeye calisilanabilinir, bence eski kopruden dersler cikarilmis sekilde yeni ve daha iyisi insaa edilmeli.

    Bunlar tabii noktalarin konuldugu yerde gecerleri. Ote yandan aliskanliklar da zaman icinde iliskilere yapilmis buyuk yatirim gibidir. Insani mutlu eden, tamamlayan, hayati kolaylastiran, hayatin yukunu paylastiran aliskanliklarin olustugu bir aliskanlikar kumesinden guzel ne olabilir. Uzun ve basarili bir iliskinin basarisi sanki hep bu tarz yeni yeni aliskanliklar gelistirmek.

    Kisacasi aliskanliklarin guzel ve faydali olani oldugu gibi insani biktiran ve uzeni de oluyor. Ikisini ayirt edebilen ve geregini yapabilen mutlulgunu devam ettirir ve cogaltir.

    Carpe Diem dostlar, bosluk korkusundan dolayi zaman kaybetmeye gerek yok.

    Y

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel bir yorum...Teşekkür ederim.Çok beğendim....

      Sil