O ZAMAN YAŞASIN YALNIZLIK...

Eğer 30 yaşınızı geçmişseniz ve hayatta hiç yara almamış, hiç aşk acısı yaşamamış, hiç sorunlu insanlarla ilişkiye girmemiş birini arıyorsanız... Şansınız sıfır...30 yaşınızı geçmişseniz, savunma mekanizmalarınız çoktan devreye girmiştir, çoktan dikenlerinizi çıkarmışsınızdır, kendinizi korumaya almak içindir hepsi...Tekrar acı çekmemek, örselenmemek, yıpratılmamak içindir. Çünkü her yeni ilişkinizde başka konularda yaralanmışsınızdır. Tekrar, yine mi? dememek için, yalnız kalmayı, yalnız olmayı da tercih etmiş olabilirsiniz. Kiminde, bencil olmuştur karşınızdaki, asla size göre yada siz ve ona göre hareket etmemiştir. Hep önceliği kendisidir. Kiminde ayrı dilden konuştuğunuzu ve anlaşamadığınızı her dakikanızda farkettiğiniz biri ile berabersinizdir. Ayrısınızdır işte, o hayata buradan bakarken, siz apayrı yerdesinizdir. Kiminde başarılı olmanız neredeyse sizin suçunuz gibi olmuş ve algılanmıştır. Neredeyse, "Hay Allah keşke, ben de biraz anlamaz, biraz bilmez yada bilmezi oynar olsaydım" dediğiniz anlar yaşamışsınızdır. Ayrıca, ne kadar," Beraber olduğum kadının başarılı ve kendi ayakları üzerinde durabilen, sağlam bir yapı olması bana onur verir" deseler de, gerçeklerin hiç de öyle olmadığını, acı bir şekilde biliyorsunuzdur artık... Peki ne olacak şimdi??? Siz oysa ki sadece ve sadece sevgi istiyordunuz. Çok kolay ve en basit, minicik düşünülmüş şeylerden bile, mutlu olabiliyordunuz. Hadi olun bakalım...Mutlu olabilmeniz için gereken, o minicik şeyleri bile vermekten aciz insanlar çıkmışsa karşınıza...Çok zor...Korumanız lazım kendinizi. Size özellikle, en başta saygı duyabilen çünkü saygı duyuyorsa, sizi kabullenmiştir zaten...Başarılarınızı da zayıflıklarınızı da...Sevgi mümkünse ondan sonra gelsin. Gelmiyorsa da hiç gelmesin...Gelmesin ne yapalım...Gelip sizi üzeceğine ve huzursuz edeceğine, gelmesin...O zaman yaşasın yalnızlık...