3 Aralık 2011

KENDİME SÖZLER VERDİM...

Heeeyy dedim kendi kendime,neler oluyor? Nasıl unutuyorsun zor geçen yıllarını?Hani, ajansta masandaki ışıklı dönen dünyayı şöyle bir çevirecektin, sonra parmağını, gözlerini kapayıp herhangi bir noktaya koyacak ve gözlerini açacaktın...Veeee parmağın nerede durmuşsa, oraya gidecektin.Umursuz olacaktın hani...Hani hayatın ne kadar da kısa olduğunu anlamıştın."Çok dersler çıkardım "diyordun, atlattığın hastalıktan, kemoterapilerden, saçlarını, kaşlarını, kirpiklerini kaybetmekten dolayı."Hiçbirşey beni üzemez artık" diyordun.Ne oldu? Hiç fark yok sanki...Duygu yine aynı Duygu...Kırılgan, hassas, duygusal, yine işine fazlasıyla kaptırdın kendini.Fazla güvendin insanlara, daha doğrusu, güvenmeye çok ihtiyacın vardı.Pırıl pırıl olacaktı herşey, yine canın nereye gitmek isterse gidecektin.Prenses gibi görmek istiyordun kendini.Hem, üstelik ikinci hayatındı senin...Ne zorlukları dimdik ayakta göğüslemiştin.Hayata bu kadar bağlı olmasan, belki de çok farklı olabilirdi herşey.Şimdi, haklı olarak daha fazla anlaşılmak ve destek istiyorsun tabii.Fakat insanların ne kadar umrunda olabilir ki bu...Nitekim, güvenin sarsılmaya, bir çok problemle fazlasıyla uğraşmaya, yine eski yıllarındaki gibi,o deliler gibi sevdiğin işine dört elle sarılmaya devam ediyorsun.Senin kadar, işini bu denli seven kaç insan vardır acaba?Sevmesen zaten bu kadar zorluğa dayanabilir miydin?Kabullenmiş gibisin birçok,kabullenemem dediğin detayı...Bazen içten içe korkmuyor da değilsin,"Ya yine yakalarsa beni"...Bak diyorsun, yine o çarka giriyorsun.Güvendin, fazla güvendin insanlara, ama, şimdi herşeye yeniden başlayıp, tekrar silkelenmen  gerekiyor.Sen zaten hep herşeyi, herkesi toparlamaya çalışmıyor musun? Senin en önemli misyonun değil mi bu?Onlar için yaptığın her olumlu detay, bir müddet sonra görevin haline gelmedi mi?Ama insanlara duyduğun, o sınırsız güveni, yine yeni insanlara  karşı da  tekrar duyabilecek misin?Emin olabilecek misin,suistimal edilmeyeceğine?Sanmıyorum...Bir de sevince, güvenince, öyle bir sevgi veriyorsun ki...karşındaki insanlar neye uğradıklarını şaşırıyorlar.Bu kadar sevgi dolu değiller onlar, lütfen kabul et...Sınırlarını biraz daha net sınırla...Seviyorsan da belli etme...Korkma hiçbirşeyden.Hayat çok güzel devam ediyor.O özlediğin hayallerini, eminim ki en kısa sürede hayata geçireceksin.Sende öyle kocaman bir yürek var ki...Hadi hop hop hop değiş tonton:))

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder